Alle zedenzaken achter gesloten deuren behandelen? Wij zijn er geen voorstander van.

Het houdt in dat alleen de rechters, het openbaar ministerie, de griffier en de mensen die direct betrokken zijn bij deze zaak mogen horen en zien wat er in de rechtszaal gezegd en getoond wordt. De direct betrokken mensen op het assisenproces rond de verkrachting en moord op Julie Van Espen zijn dus: de nabestaanden van Julie Van Espen met hun advocaten, de beschuldigde met zijn advocaten en natuurlijk de juryleden die over deze zaak moeten oordelen. Maar journalisten en publiek worden niet toegelaten in de rechtszaal.

In de Belgische grondwet staat dat rechtszaken openbaar zijn, met andere woorden: de deuren staan (letterlijk) open en de zittingszalen zijn dus toegankelijk voor het publiek.

Bij heel gevoelige zaken zoals zedenzaken, over verkrachtingen bijvoorbeeld, kunnen slachtoffers, hun nabestaanden en ja, zelfs de verdachte, aan de rechter vragen om de zaak uitzonderlijk met gesloten deuren te behandelen, zodat de vele pijnlijke of gore details van een zaak niet door jan en alleman worden gehoord.
Als slachtoffers of nabestaanden van een slachtoffer om zo'n uitzondering vragen gaan rechters daar bijna altijd op in, als een verdachte dat vraagt staat de rechter die uitzondering veel minder vaak toe.

Een advocaat helpt u hierbij:

Als u het slachtoffer bent van bijvoorbeeld een verkrachting dan zal u samen met uw advocaat bespreken hoe u het wil. Het kan heel beangstigend zijn om voor de rechtbank opnieuw geconfronteerd te worden met de gruwelijke feiten en in het openbaar te moeten spreken over zeer intieme details. Als u wil dat uw zaak in alle discretie wordt besproken dan zal uw advocaat, samen met u, beslissen om de rechter te vragen of uw rechtszaak toch zeker achter gesloten deuren kan worden behandeld.

Er bestaan plannen om zedenzaken in de toekomst altijd achter gesloten deuren van de rechtszaal te behandelen, ook als niemand daar expliciet om vraagt. Wij zijn daar geen voorstander van. Wij willen dat openbare rechtzittingen de regel blijven. Dit principe zorgt ervoor dat burgers zoals u en ik kunnen controleren of de rechters, het openbaar ministerie en alle andere medewerkers bij justitie een zaak correct aanpakken.

Voor een verdachte in een zedenzaak zou het net mooi meegenomen zijn als het publiek nooit meer te horen krijgt hoe driest hij of zij te werk ging. Terwijl het voor de maatschappij ook wel nuttig kan zijn om te horen hoe iemand ertoe komt om zo tekeer te gaan.

Kortom: het is goed zoals het nu geregeld is: zittingen met open deuren tenzij de rechter er anders over beslist op vraag van een of meerdere partijen. Rechters wegen alle belangen af en het komt hen toe om te beslissen of ze ingaan op de vraag van een slachtoffer of een vermeende dader om alles achter gesloten deuren te kunnen vertellen.