Oud-winnaars getuigen: waarom meedoen aan onze scriptieprijs zo interessant is
De scriptieprijs van Advocaat.be werd in 2007 in het leven geroepen. We praten met 3 oud-winnaars, zij vertellen wat het voor hen betekende om de prijs te winnen.
Jasper De fauw won de prijs in 2009.
Jasper De fauw studeerde in 2009 af als rechtenstudent aan de UGent met een masterproef over: “Het vrij verkeer van de advocaat binnen de Europese Gemeenschap. Hoe vrij is dit?” Het leverde hem een mooie 17/20 op. Sinds 2010 is Jasper De fauw als advocaat gespecialiseerd in Europees recht, mededingingsrecht en geschillenbeslechting en dus spreken wij hem in dit interview natuurlijk aan als meester (afgekort mr.) De fauw.
Winnaar in 2018: Joke De Paepe
Joke De Paepe studeerde af aan de Gentse universiteit met de masterproef “Invordering van onbetwiste geldschulden. Kritische analyse van de nieuwe IOS-procedure en een kijk op de eerste praktijkervaringen.” Joke De Paepe maakt deel uit van het advocatenkantoor van haar broer en vader in Deinze. Ook haar spreken we daarom aan als mr. De Paepe.
Tim Opgenhaffen is er nog altijd trots op dat hij in 2014 de prijs won.
Het valt meteen op als je Tim Opgenhaffen googelt. In zijn biografie bij het Instituut voor Sociaal Recht (KU Leuven) staat uitdrukkelijk vermeld dat hij in 2014 onze scriptieprijs won. In dat jaar studeerde hij in Leuven als rechtenstudent af met een thesis over: “De huiszoeking en het beroepsgeheim van de arts en de advocaat herbekeken. Een toets van het Belgische recht aan het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en aan de waarden onderliggend aan het beroepsgeheim en de waarheidsvinding.” Tim Opgenhaffen gaf de voorbije jaren les aan verschillende universiteiten maar sinds dit academiejaar is hij halftijds docent aan de VUB en halftijds aan de KU Leuven. Aan de VUB geeft professor Opgenhaffen les over gezondheids- en personenrecht, aan de KU Leuven sociaal recht en sociale zekerheid.
Hoe kijkt u terug op het winnen van de scriptieprijs?
Mr. De fauw: Ik weet nog dat mijn promotor mij op het bestaan van die prijs wees en mij aanspoorde om mijn masterproef in te dienen. Mijn promotor was professor Inge Govaere die aan de Gentse universiteit Europees doceert.
Mr. De Paepe: Ik heb er nog altijd heel leuke herinneringen aan. Ik koos indertijd bewust voor het onderwerp “Invordering van onbetwiste geldschulden” omdat dat toen een nieuwe procedure was waar nog niet veel over geschreven was. Bovendien wist ik toen al dat ik er in mijn latere carrière als advocaat veel mee te maken zou krijgen. Mijn promotoren (nvdr: prof. Piet Taelman en prof. Karen Broeckx, beiden hoogleraar burgerlijk procesrecht aan de UGent) gaven me er een 18/20 voor en professor Taelman raadde mij aan om deel te nemen aan de scriptieprijs. Zonder zijn aansporing had ik mijn masterproef wellicht niet durven indienen.
Prof. Opgenhaffen: Ik ben er nog altijd fier op dat ik die prijs won want die vormde voor mij toen een belangrijke stap tussen het onderzoekswerk voor mijn thesis en mijn latere doctoraatsonderzoek. Ik haalde een 18 voor mijn thesis, daar was ik al heel blij mee maar toen ik hoorde dat ik er ook de scriptieprijs mee won zag ik dat als een extra erkenning dat het onderzoek dat ik als student gedaan had inhoudelijk ook nog eens maatschappelijk relevant was. Ik beschouwde het als een beloning voor het vele werk dat ik er in gestopt had, het was de eerste keer dat ik ervaarde hoe leuk het is als mensen lezen en appreciëren wat je geschreven hebt.
Hielp de OVB-studentenprijs bij de verdere uitbouw van uw carrière?
Mr. De fauw: Ik herinner me de avond van de prijsuitreiking nog, dat was toen nog in De Warande in Brussel, ik kwam er met heel veel advocaten in contact die bijzonder geïnteresseerd waren in het onderwerp van mijn masterproef, vijf mensen gaven mij hun visitekaartje met de vraag of ik hen mijn masterproef kon doorsturen. Ik zocht op dat moment een stageplaats en enkele advocaten stelden me voor om zeker bij hen te solliciteren.
Ik had op mijn CV vermeld dat ik de prijs van Advocaat.be gewonnen had en het is altijd mooi meegenomen als je met je CV door hoge punten of zo’n prijs boven het maaiveld uitsteekt. Bij elk sollicitatiegesprek kwam er dan wel een vraag over die prijs.
Uiteindelijk klopte ik niet aan bij een van die kantoren maar het feit dat ik een prijs gewonnen had bij de beroepsorganisatie van de advocaten heeft me wel geholpen bij het solliciteren. Daardoor vermoedden ze meteen dat je op zijn minst een goede pen hebt en al een gedegen juridisch werk kan leveren. Advocaat zijn is meer dan het hebben van een goede pen, maar het is toch wel een belangrijke troef. Bovendien zocht ik een kantoor dat zich toelegde op Europees recht en het hielp natuurlijk dat het onderwerp van mijn masterproef over Europees recht ging.
Mr. De Paepe: Die prijs hielp me echt om mijn carrière uit te bouwen. Ik koos er bewust voor om een masterproef te schrijven over “Invordering van onbetwiste geldschulden” omdat ik toen al wist dat ik in het advocatenkantoor van mijn vader en broer zou stappen. Zij leggen zich namelijk toe op het innen van onbetwiste facturen tussen bedrijven. Ook nu word ik nog altijd regelmatig uitgenodigd om te spreken over het innen van onbetwiste schulden. Die uitnodigingen zijn nog altijd een gevolg van die scriptieprijs en het feit dat ik door die prijs ook nog andere diepgaande publicaties over dat onderwerp schreef.
Professor Opgenhaffen: ’t Gaf ook mijn carrière een boost, door het onderzoekwerk voor mijn masterproef stelde ik vast dat ik het fijn vond om onderzoek te doen en dat ik het minstens even fijn vond om vast te stellen dat andere mensen het resultaat van mijn onderzoek het lezen waard vonden.
Het feit dat ik een prijs gewonnen had voor mijn onderzoekswerk effende tegelijk het pad voor mijn latere carrière als doctoraatsonderzoeker want de prijs opende al meteen deuren voor projectfinancieringen voor mijn volgende onderzoek(en). Het leidde er uiteindelijk zelfs toe dat ik professor werd.
Wat deed u met de geldprijs?
Mr. De fauw: In dat jaar genoot ik nog van mijn laatste zomer met drie maanden vrije tijd. Ik vermoed dat ik een deel daarvan gebruikte voor een reis en de rest opspaarde om andere leuke dingen te bekostigen. Het prijzengeld bedroeg 2500 euro, helemaal belastingvrij. In die tijd was dat aanzienlijk meer dan wat je normaal verdiende met een zomerbaantje. Het was, en is nog steeds, een behoorlijk aantrekkelijk bedrag.
Mr. De Paepe: Op de receptie, na de prijsuitreiking, vroegen veel mensen mij wat ik met het geld zou doen. Ze adviseerden me om er iets leuks mee te doen zoals een juweel kopen bijvoorbeeld.
Met de 2500 euro die ik won, heb ik een loungeset voor mijn tuin gekocht. Telkens wanneer ik nu in die loungeset zit, denk ik bij mezelf: "Dit comfortabele moment heb ik te danken aan mijn thesis."
Prof. Opgenhaffen: Ik deed wat bijna elke student zou doen met een geldprijs: op reis gaan! Ik had maanden gezwoegd aan die thesis, ik vond dat ik daar wel een beloning voor had verdiend en ik besteedde een deel van het geld aan een rondreis door het binnenland van Spanje. Vandaag, op mijn 35ste, zou ik die geldsom wellicht veeleer investeren in toekomstige onderzoeken (lacht).
Hoe reageerden vrienden, kennissen, familie toen bekend werd dat u de prijs gewonnen had?
Mr. De fauw: Iedereen was bijzonder enthousiast, dat weet ik nog. Sociale media bestonden toen ook al, ik had het persbericht meteen gedeeld via Facebook en toen stroomden de felicitaties natuurlijk binnen. Uiteraard bracht ik ook mijn promotor op de hoogte, ook zij was heel enthousiast en er kwamen toen zelfs felicitaties van de decaan van de rechtsfaculteit aan de UGent. Hij vroeg me meteen om een korte samenvatting te schrijven over mijn masterproef voor de website van de universiteit met dan ook een link naar de naar de volledige tekst van de masterproef. Die is trouwens nog altijd vrij consulteerbaar op de website van de UGent. Ik kwam recent nog een confrater tegen die me zei: “Wij hadden onlangs een zaak over vrij verkeer van advocaten en ik heb heel veel aan uw masterproef gehad.”
Mr. De Paepe: Mijn vader en mijn broer waren bijzonder trots op mij, zij voelden zich als advocaat uiteraard nog veel meer betrokken bij een prijs die door hun eigen beroepsorganisatie werd uitgereikt. Ook mijn promotoren waren bijzonder tevreden en, zoals ik hierboven al even aanhaalde, hadden we meteen het idee om een vervolg te breien aan mijn scriptie. Samen met Tijl De Jaeger (nvdr: substituut-procureur des konings bij het parket Oost-Vlaanderen, verbonden aan het Instituut voor Procesrecht aan de UGent en voormalig advocaat) schreef ik nog een artikel over de invordering van onbetwiste geldschulden met bevindingen uit mijn scriptie die gestoffeerd werden met nieuw cijfermateriaal. Uiteindelijk leidde het in 2019 zelfs tot een boek, uitgeverij Wolters-Kluwer had vernomen dat ik de prijs van Advocaat.be gewonnen had met mijn masterproef en hun interesse was gewekt. Ik was toen vast van plan om mijn publicatie te blijven actualiseren maar de eerlijkheid gebiedt mij: sinds ik begon als advocaat kwam het er niet meer van.
Professor Opgenhaffen: Ook bij mij reageerde iedereen enthousiast: mijn ouders, mijn vriendin (ondertussen mijn vrouw) en al helemaal: mijn promotor (nvdr: prof. Dr. Johan Put, gewoon hoogleraar aan de Faculteit Rechtsgeleerdheid van de KU Leuven, verbonden aan het Instituut voor Sociaal Recht en het Leuvens Instituut voor Criminologie). Mijn promotor ging trouwens mee naar de prijsuitreiking in het Koloniënpaleis in Tervuren. Voor mij was dat daar een uitgelezen netwerkmoment.
Op de receptie na de prijsuitreiking heb ik mensen ontmoet die ik later opnieuw tegen het lijf liep en tegen wie ik dan kon zeggen: “Weet u het nog? Wij hebben ontmoet op de nieuwjaarsreceptie van de Advocaat.be, ik kreeg daar toen de scriptieprijs.” Ze herinnerden zich dan meestal wel nog mijn naam, tja, ik heb dan ook een weinig voorkomende familienaam (lacht). Dat netwerken toen was echt wel mooi meegenomen.
Wat is uw advies aan studenten die nu net een masterproef hebben geschreven?
De 3 oud-winnaars van de scriptie antwoordden meteen: als je masterproef over de advocatuur of over justitie gaat, dien die dan als de bliksem in om deel te nemen aan de scriptieprijs van Advocaat.be. Dit zijn hun argumenten om jou te overtuigen:
Mr. De fauw: Je maakt kans op een mooie geldprijs en, zeker als je advocaat wil worden is het interessant omdat je op de receptie na de prijsuitreiking in contact komt met een heleboel advocaten terwijl je tegelijk ook bekendheid krijgt binnen de beroepsorganisatie van de advocatuur.
Mr. De Paepe: Het levert je dan niet alleen een mooie som geld op, maar je legt ook zoveel contacten op de prijsuitreiking. Zo was er tijdens mijn examen beroepsopleiding als eerstejaarsstagiair iemand van onze beroepsorganisatie die mij aansprak met: ”Jij hebt toch onze scriptieprijs gewonnen, he? Ik herken je naam.” Fijn, toch?
Professor Opgenhaffen: Zelf leerde ik de scriptieprijs van Advocaat.be kennen doordat de rechtsfaculteit in Leuven informatie over verschillende interessante prijzen verspreidde. Nu ik zelf professor ben, heb ik ook een lijstje aangemaakt met informatie over allerhande prijzen en een goede student zal ik altijd aanporren om een paper of een masterproef in te dienen voor prijzen. Ik heb dat zelf ook altijd gedaan en daardoor heb ik later nog verschillende prijzen gewonnen. Wat verlies je ermee om je werk in te dienen? Niets, toch?
Waar wacht je nog op? Dien nu je scriptie in!
Wie waren de meest recente winnaars?
Chiara Kerckhof wint prestigieuze scriptieprijs
Chiara Kerckhof haalde aan de faculteit recht en criminologie van de UGent 18 op 20 voor haar masterproef “Waarheidsvinding in het burgerlijk proces. De waarheids-en volledigheidsplicht in hoofde van de procespartijen”.
